15 listopada Sąd Najwyższy rozstrzygnął ciekawe zagadnienie prawne sformułowane w sprawie o sygn. III CZP 52/18. Sprawa dotyczyła wykładni art. 22 ust. 4 ustawy o własności lokali. Zgodnie z tym przepisem połączenie dwóch lokali stanowiących odrębne nieruchomości w jedną nieruchomość lub podział lokalu wymaga zgody właścicieli lokali wyrażonej w uchwale. Oczywiście w przypadku, gdy wspólnota nie wyrazi takiej zgody, sprawę może rozstrzygnąć sąd. Pytania zadane Sądowi Najwyższemu dotyczyło, czy taka zgoda jest konieczna także wówczas, gdy właściciel mieszkania znajdujących się w danej wspólnocie, sprzedaje swojemu sąsiadowi jedno pomieszczenie, oczywiście wraz z przysługującym mu udziałem w nieruchomości wspólnej. Sąd Najwyższy uznał, że taka czynność jest dopuszczalna, jednak do jej dokonania konieczna jest zgodna wszystkich współwłaścicieli, gdyż faktycznie dochodzi przez nią do połączenia dwóch lokali w myśl art. 24 ust. 4 ustawy o własności lokali. Warto podkreślić, że w dotychczasowym orzecznictwie podnoszono (co także potwierdził Sąd Najwyższy w uchwale z 15 listopada), iż powyższą zgodę należy uzyskać wyłącznie w przypadku podziału bądź połączenia lokali w sensie prawnym, a więc wtedy, gdy w wyniku takich działań dochodzi do powstania nowego samodzielnego lokalu (zob. wyrok WSA w Warszawie z dnia 9 kwietnia 2019 roku, sygn. akt VII SA/Wa 203/10).